Ζήλεια καταραμένη

Κάποτε ήταν μια ομάδα που ποτέ δεν σε άφηνε να πλήξεις...Κάθε λίγο και λιγάκι γινόταν κάποια μανούρα...Παίχτες,προπονητές,κόσμος,δικοί και αντίπαλοι...όλο και κάποιος θα αρπαζόταν με κάποιον....Προσωπικότητες όπως οι κύριοι Γεωργάτος ,Καστίγιο, Μπάγεβιτς, Τζιοβάνι,Ανατολάκης,Σούρερ,μεριμνούσαν για την διασκέδασή μας.Πότε αναποδογυρισμένα τραπέζια στα ξενοδοχεία (μπάγεβιτς vs Νέρι,Ρίμπο,Τζιοβάνι), πότε χαστούκια στα αποδυτήρια (Σούρερ vs Νέρι) και οι απολύτως προβλεπόμενες μανούρες με αντιπάλους εντός του αγωνιστικού χώρου.Στον αντίποδα οι άλλοι είχαν να υποδείξουν κανα ξέσπασμα απο τον Εκι,τον Σανμαρτεάν,και το σύνηθες κυνηγητό απο φιλάθλους στην Παιανία μετά απο κάθε στραπάτσο.
Δυστυχώς όμως οι καιροί άλλαξαν και το τσίρκο αλλάζει χρώμα...Τεν Κάτε,Λέτο,Σισέ θα μας προσφέρουν τα νέα επεισόδια που τόσο μας Λείπουν...Παρακαλάω τον θεούλη να φέρει πίσω τον Εκι να γουστάρουμε....Να έχει όλο το τσαμπουκά του κόσμου η ομάδα με τα πράσινα, όπως ποθεί ο κος Πατέρας.

Και εμείς οι φτωχοί μείναμε να περιμενουμε απο τον Τιμούρ να βρίσει κανένα ποδοσφαιριστή για να ζεσταθούμε...Εναποθέτω τις ελπίδες μου στον θερμόαιμο Σουηδό (θεός φυλάξοι) Ούλοφ να βάλει χρώμα στα αποδυτήρια....αλλιώς...τον πούλοφ....